Wednesday, October 12, 2011

Οι παπατζήδες


Είπα να γράψω στα σοβαρά, και ξεκίνησα να σκέφτομαι τι να πρωτογράψω
Έκανα μια και δυο και τρεις προσπάθειες αλλά τελικά τίποτα "σοβαρό" δε μου βγαίνει
Γιατί όλα όσα συμβαίνουν τριγύρω μας είναι αστεία. Και θα ήταν ανέκδοτα και σάτιρα, αν δεν αφορούσαν την αληθινή πραγματική ζωή μας. Και δεν πονούσαν τόσο κόσμο
Έχω ένα μπλοκάκι και καταγράφω τη στάση κάθε παράγοντα της δημόσιας ζωής, από την αρχή της κρίσης
Σημειώνω, και ξανασημειώνω. Τι λέει και τι κάνει ο καθένας. Αυτή τη φορά, έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι δεν θα ξεχάσω. Δε θα παραμυθιαστώ την τελευταία στιγμή, και δε θα πάω στην κάλπη έχοντας προδώσει το μπλοκάκι με τις παρατηρήσεις μου. Αυτή τη φορά, θα ενεργήσω σα σκεπτόμενος πολίτης. Προς πάσα κατεύθυνση. Πολιτική και κοινωνική. Διότι κατάλαβα (ίσως κάποιοι αναφωνήσουν "επιτέλους") ότι ενώ "οι διάφοροι" έχουν τακτοποιήσεις τις καβάτζες τους, εμείς "οι άλλοι" που είμαστε απλοί καθημερινοί εργαζόμενοι, δεν έχουμε απολύτως κανέναν. Παρά μόνο την λογική μας, τις σκέψεις μας και τις απαιτήσεις μας για την επικράτηση των νόμων και της ηθικής τάξης, όσο περισσότερο γίνεται αυτό.
Αυτή τη στιγμή, τριγύρω μας, παίζεται το γνωστό παιχνίδι "ο παπάς". Και πολύ ευγενικά το χαρακτηρίζω, γιατί δεν είναι αναίμακτο για χιλιάδες συμπολίτες μου. Και για εμένα επίσης. Ο παπάς, και οι παπατζήδες που έχουν μαζευτεί τριγύρω από το τραπεζάκι με τα αναποδογυρισμένα φύλλα, φωνάζουν τους περαστικούς (δηλαδή εμάς) να συμμετέχουμε στο παπατζιλίκι που μας πουλάνε ακριβά.
Δείτε γύρω σας. Η κυβέρνηση και κάθε κυβέρνηση εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ΑΔΥΝΑΤΕΙ η ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ ή ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ, να παίξει το ρόλο του ρυθμιστή και του διαμεσολαβητή, για τις κοινωνικές υποθέσεις. Εις το όνομα του λαού, και του Συντάγματος, που έχει ορκιστεί. Ακόμα και τώρα, που η Ευρώπη μας έχει βάλει το μαχαίρι στο λαιμό, η εξάρτηση του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος από τα διαπλεκόμενα και μη, συμφέροντα, το καθιστά ΑΝΕΝΕΡΓΟ επί της ουσίας. ΑΔΥΝΑΜΟ και ΑΝΙΚΑΝΟ να  παρέμβει αποτελεσματικά, επιβάλλοντας τη νομοθεσία που προβλέπει μια ελάχιστη ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ και έναν ελάχιστο ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ στις δημόσιες υποθέσεις. Στην εύρυθμη λειτουργία της χώρας μας. Και στην υλοποίηση ενός λογικού και μελετημένου σωστά βάση των Ελληνικών ιδιαιτεροτήτων ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ που θα μας οδηγήσει σταδιακά στην ΑΝΑΚΑΜΨΗ.
Δείτε γύρω σας. Ο καθένας, η κάθε επαγγελματική και κοινωνική συντεχνία, κάνει ότι της γουστάρει. Χωρίς να ενδιαφέρεται για το σύνολο. Για τους υπόλοιπους Έλληνες. Οι σκουπιδιάρηδες απεργούν και απειλείται ο κόσμος από μολύνσεις. Ποιοί? Οι σκουπιδιάρηδες. Οι υπάλληλοι των Ελληνικών πετρελαίων, κλείνουν τις κάνουλες. Ο κόσμος μένει χωρίς βενζίνη και πετρέλαιο χειμωνιάτικα. Ποιοί? Οι εργαζόμενα στα Ελληνικά πετρέλαια. Οι οδηγοί του ΟΑΣΑ, απεργούν και ο κόσμος δε μπορεί να πάει στη δουλειά του. Η δημόσια συγκοινωνία έχει παραλύσει. Οι υπόλοιποι εργαζόμενοι ας πάνε να πνιγούν. Οι ταξιτζήδες μπαινοβγαίνουν στο πολιτικό γραφείο του κ. Σαμαρά, δίνοντας μια πολιτική χροιά, σε μια αδιέξοδη αντιπαράθεση με το κοινωνικό συμφέρον. Φέουδο της μαφίας τα ταξί, όμως "έχουν κι αυτοί δικαιώματα". Και οι υπόλοιποι κλάδοι, ας κόψουν το κεφάλι τους. Ο Φωτόπουλος και η ΔΕΗ, έχουν στα χέρια τους ένα διακόπτη και παίζουν με την ηλεκτροδότηση της Ελλάδας. Αν αυτό δεν είναι κατάλυση της δημοκρατίας, αν αυτό δε λέγεται πραξικόπημα κατά του Έλληνα πολίτη, δεν ξέρω τι άλλο περιμένουμε. Φαίνεται ότι πραξικόπημα και βιασμός της δημοκρατίας, είναι μόνο οι μπάτσοι, ο στρατός και τα τάνκς. Η κρατική βία όπως εκδηλώνεται στο ξύλο που πέφτει επί δικαίων και αδίκων, στις πορείες και τις διαδηλώσεις. Εκεί που -και πάλι- ο μόνος που δε φταίει είναι "ο άλλος" που δεν συμμετέχει, και ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΧΩΡΟΣ που δεν περιφρουρείται από κανέναν.
Δείτε γύρω σας. Τα ΜΜΕ έχουν εξαπολύσει έναν οχετό παραπληροφόρησης και λαϊκισμού στα κεφάλια όλων μας. Δεν ενδιαφέρονται να πουν την αλήθεια σε κανέναν. Μόνο να καταγράψουν νούμερα τηλεθέασης. Αδιάφορο τους είναι αν οι τηλεθεατές πηδάνε από τα μπαλκόνια απελπισμένοι και καταδικασμένοι σε ένα χορό μιζέριας και απαισιοδοξίας. Βγάζουν ζωντανά πολιτικούς και παράγοντες της δημόσιας ζωής και τους στήνουν στο "δημοσιογραφικό" απόσπασμα, δήθεν για να απολογηθούν στην κοινωνία, για τις κακές τους πράξεις. Δηλαδή την εκχώρηση της κυριαρχίας μας, στην Τροϊκα. Φωνάζουν δεξιά κι αριστερά ότι ο λαός αδικείται, αλλά οι ίδιοι "πρακτορεύουν" επί χρήμασι τα παπαγαλάκια του καθεστώτος, ανάλογα με το που φυσάει ο άνεμος. Άλλοτε έγλυφαν τους ισχυρούς, για να εξασφαλίσουν θεσούλες και προνόμια συνομιλητή βγάζοντας "αποκλειστικά". Τώρα που το πάρτι τελείωσε, κράζουν τους πάντες, για να γλύψουν τους τηλεθεατές, και να μη βρεθούν χωρίς δουλειά. Καταρρακωμένοι από "τα νούμερα στα μηχανάκια της AGB". Το σωλήνα που τους τρέφει με διαφημιστικές δαπάνες δηλαδή
Δείτε γύρω σας. Οι ελίτ της χώρας, όπως εκφράζονται μέσα από τους διάφορους ΣΕΒ, ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ,  κρατικούς και ιδιωτικούς οργανισμούς συμφερόντων, "ομίλους επιχειρηματιών και επενδυτικών fund", Τραπεζίτες και μεγαλοστελέχη, ΣΟΦΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΑΔΕΣ των ΑΕΙ και των ΤΕΙ, κάθε λογής "πνευματικοί άνθρωποι", έχουν κηρύξει "ανένδοτο αγώνα" κατά των "κακών" που απειλούν την ευημερία μας. Την προκοπή και την ανέλιξη του Ελληνικού λαού. Την πρόοδο και τη δημοκρατία. Την δικαιοσύνη και την ελευθερία. Τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα. Μας δείχνουν κιόλας τους υπευθύνους, που ΠΑΝΤΟΤΕ δεν είναι οι ίδιοι. Είναι κάποιοι άλλοι. Ποιοί όμως δε μας λένε, γιατί κάθε μέρα αυτό αλλάζει. Μια φταίνε τα κόμματα, μια οι πολιτικοί γενικώς, μια τα ΜΜΕ, μια οι Τράπεζες, μετά φταίνε οι Έλληνες που δεν "ξυπνάνε", μετά φταίει η Ευρώπη, μετά φταίει η παγκόσμια οικονομική κρίση, αύριο μεθαύριο θα βρεθεί κάποιος άλλος, είτε ανάμεσα τους, είτε στα "απέναντι" χαρακώματα. Σημασία δεν έχει η αλήθεια. Σημασία έχει, το δάχτυλο κάπου να δείχνει. Να μας κατευθύνει κάπου τη σκέψη και τα λόγια. Να χειραγωγήσει την αγανάκτηση μας, απέναντι σε όλο αυτό το μόρφωμα αλληλευθύνης, έτσι ώστε να αρχίσουμε να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας. Να φτάσουμε στον εμφύλιο, οργισμένοι ο γείτονας απέναντι στο γείτονα.
ΕΚΕΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ. ΣΤΗΝ ΑΛΛΗΛΟΕΞΟΝΤΩΣΗ
Γιατί μόνο έτσι, θα μπορέσουν να επιβιώσουν, και να επιβάλλονται στις συνειδήσεις μας, ως "ειρηνιστές", "γνώστες", " μεσολαβητές", "εργοδότες", "παράγοντες ευθύνης" και άλλες τέτοιες ΠΑΠΑΡΙΕΣ
ΜΗ ΜΑΣΑΤΕ ΜΕ ΤΑ ΠΑΠΑΤΖΙΛΙΚΙΑ ΤΟΥΣ
Αν θέλετε να καταλάβετε τι γίνετε γύρω σας, αρχίστε να κρατάτε κι εσείς μπλοκάκι και να σημειώνετε. Πάω στοίχημα ότι μέσα σε μια εβδομάδα, η αξιοπιστία ΌΛΩΝ όσων πιστεύατε ότι είναι σοβαροί, θα μειωθεί στο ελάχιστο. Θα αντιληφθείτε, ότι στην αναμπουμπούλα που ζούμε, ΟΛΟΙ ΞΕΒΡΑΚΩΘΗΚΑΝ και ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΠΟΙΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ, χωρίς προσχήματα και δικαιολογίες
Γίνεται ΜΑΧΗ για ένα κομμάτι ψωμί, που υποτίθεται βρίσκεται στο τραπέζι ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΟΛΩΝ ΜΑΣ. Και αυτό το ψωμί το διεκδικούν οι παπατζήδες και οι νταβατζήδες
Και προσπαθούν να μας πείσουν ότι είμαστε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΟ ΕΧΘΡΟ
Αυτό δεν είναι αλήθεια
Οι παπατζήδες και οι νταβατζήδες ΕΙΝΑΙ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑ. Και δεν είμαστε όλοι μαζί. Είμαστε εμείς, όλοι όσοι δεν έχουμε κανέναν άλλον, εκτός από τον εαυτό μας, το μυαλό και τις ικανότητες μας και την πίστη μας σε ένα καλύτερο αύριο για την Ελλάδα. Χωρίς περιχαρακωμένες λογικές, χωρίς στιγματισμένες συνειδήσεις, χωρίς συμβιβασμούς και αντιπαλότητες με το διπλανό, το συνάδελφο, το γείτονα μας. Γιατί πρώτα και πάνω απ όλα καταλαβαίνουμε, πως ο ΦΤΩΧΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΔΥΝΑΜΟΣ, δεν έχει τίποτα να χωρίσει με τους υπολοίπους. ΜΟΝΟ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙ ΔΙΚΑΙΑ, το εισόδημα μιας κοινωνίας που ΜΟΧΘΕΙ, που ΠΑΡΑΓΕΙ, που ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ με αξιοπρέπεια και με βάση τις ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΤΗΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ.
Απέναντι στους παπατζήδες που σήμερα έχουν ξεσαλώσει, εγώ ο Μάρκος κυρήσσω από αυτό εδώ το χώρο ΑΝΕΝΔΟΤΟ ΑΓΩΝΑ και δηλώνω ότι ΔΕ ΘΑ ΣΑΣ ΠΕΡΑΣΕΙ
Δε θα συμμετέχω στη φάρσα των εκλογών. Θα προσπαθήσω να τηρήσω τους νόμους και το Σύνταγμα της χώρας, όσο δεν απειλείται η υγεία μου, και της οικογένειας μου. Θα κάνω τη δουλειά μου όπως την έκανα, και θα ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΝΑ ΑΠΑΙΤΩ, με κάθε τρόπο, να εφαρμοστεί το Μνημόνιο ΑΠΑΡΕΓΚΛΙΤΑ, όσον αφορά τις ΔΙΑΡΘΡΩΤΙΚΕΣ και ΕΥΡΥΤΕΡΕΣ αλλαγές που πρέπει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να γίνουν στην Ελλάδα, ώστε να ενσωματωθούμε με ΕΠΙΤΥΧΙΑ και με την ΑΞΙΑ μας, χωρίς δανεικά, εξαρτήσεις και δουλοπρέπεια ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΈΝΩΣΗ
Εγώ ονειρεύομαι μια Ελλάδα ανεξάρτητη, με Έλληνες ανεξάρτητους, που ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ με όραμα, σχέδιο και όνειρα για να επιτύχουν ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΖΩΗ, προς όφελος μιας ΔΙΚΑΙΗΣ και ΗΘΙΚΗΣ κατά το δυνατόν κοινωνίας.
Αυτό μου το όνειρο, ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΕΙ μέσα από τα παπατζιλίκια και τα νταβατζιλίκια ΚΑΝΕΝΟΣ που δήθεν με εκπροσωπεί, ενώ στην ουσία εκμεταλλεύεται τη ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ή τη ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΑΓΝΟΙΑ (ηθελημένη ή πραγματική) για την πραγματικότητα
Εγώ ο πολίτης ΕΧΩ ΕΥΘΥΝΗ απέναντι στη σημερινή κατάσταση και οφείλω να διαχωρίσω τη θέση μου, και να αυτονομήσω τη συνείδηση μου, προς τις σωστές κατευθύνσεις. Τις κατευθύνσεις αυτές που ΚΑΠΟΤΕ, έδωσαν μάχες και αγώνες, για να είμαστε σήμερα σε θέση, να μιλάμε και να γράφουμε ελεύθερα, να εργαζόμαστε και να κινούμαστε χωρίς φόβο, να διεκδικούμε ΜΙΑ ΘΕΣΗ στον ήλιο, που ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΧΡΩΜΑ ΟΥΤΕ ΕΠΙΛΕΓΕΙ που θα ρίξει το φως και τη ζεστασιά του. Ο ΗΛΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΛΑΜΠΕΡΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.
 Να ζητήσω τη συσπείρωση γύρω από το ΚΑΛΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, που δεν είναι καλό, ούτε για τον παπατζή, ούτε για τον νταβατζή.Ούτε για τα λαμόγια και τους ρουφιάνους, που στην αναταραχή "εμπορεύονται" τις ελπίδες μας
Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ, ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΣΕΛΙΔΑ
Ο καιρός, γαρ εγγύς, όσο και να βαράτε τον κώλο σας και να σκούζετε


1 comment:

KANTHAR0S said...

Παπατζήδες υπάρχουν παντού. Όχι μόνο στο κράτος. Στη ζωή μου έχω γνωρίσει πολλούς.

Από εκεί και πέρα οι χειρισμοί της κυβέρνησης στις απεργίες είναι δεδομένοι. Σου λέει άστους να κάνουν ότι θέλουν, θα βαρεθούν, θα ξεφουσκώσουν, θα σταματήσουν.

Στο τσακίρ κέφι και σε προεκλογική περίοδο θα υποκύψουν στα θέλω των απεργούντων. Καταλαβαίνεις για πόσο ξεφτίλα μιλάμε. Ο άλλος να απεργεί χωρίς λόγο επειδή είναι προεκλογική περίοδος κι ο άλλος να ενδίδει για να πάρει ψήφους. Απίστευτα πράγματα.

Και οι δυο τακτικές είναι λάθος. Αλλά ποιος είμαι εγώ για να υποδεικνύω προτάσεις; Τέλος πάντων.

Τι πρέπει να γίνει; Αγαπητέ σκουπιδιάρη απεργείς και αφήνεις τα σκουπίδια στους δρόμους και στα πεζοδρόμια; Σκουπίστηκες. Σφουγγαρίστηκες. Απολύθηκες. Δεν με νοιάζει τι είδους υπάλληλος είσαι. Δεν με νοιάζει πόσα παίρνεις. Δεν με νοιάζει γιατί απεργείς. Τελείωσες.

Εργάζεσαι στη ΔΕΗ και απεργείς; Στο καλό και να μας γράφεις; Στα ΜΜΜ; Όπως παραπάνω. Αρκετοί φίλοι ή γνωστοί με λένε ανατρεπτικό. Διαφωνώ. Ανατρεπτικότητα θα σήμαινε διαφορετικά πράγματα. Εδώ έχουμε να κάνουμε με το τι υποτάσσει ο ρόλος του κράτους. Κράτος σημαίνει δύναμη. Όχι προσωπικά και κομματικά κριτήρια. Ούτε ''πολιτικά κόστη'' μήτε ψήφοι. Βλέπεις καμιά δύναμη στις κυβερνήσεις που ενεργοποιούν τους κρατικούς μηχανισμούς; Βλέπεις καμιά δύναμη στις κυβερνήσεις που εκλέγονται μετά την μεταπολίτευση;

Πώς εκλέγονται αυτές οι κυβερνήσεις; Εμείς τις ψηφίζουμε.

Καλημέρες.