Το θέμα δεν είναι να γίνεις Βουλγαρία....

...το θέμα είναι να γίνεις Άνθρωπος!
Γιατί σνομπάρουμε τη Βουλγαρία και την Ινδία? Δεν κατάλαβα. Είμαστε καλύτεροι τους?
Ας ξεκινήσω διαφορετικά
Γιατί να πιανόμαστε από τα λόγια του αέρα του εκάστοτε πολιτευόμενου, είτε είναι Πρωθυπουργός είτε απλά υποψήφιος? Γιατί ψάχνουμε να βρούμε μυστικά και συνομωσίες σε απλά πράγματα. Απορώ
Αυτή η φράση, το "λεφτά υπάρχουν" αναπαράγεται ξανά και ξανά έχοντας καταντήσει τσίχλα με πικρή γεύση. Να μην πω βλάκες όσους τη χρησιμοποιούν ακόμα. Γιατί δεν είναι βλάκες, είναι κάτι χειρότερο. Όμως επιμένω. Γιατί να παίρνουμε τις μετρητοίς, κάθε κουβέντα του αέρα?
Μας πως θα εκλεγούν αν δεν πουν αρλούμπες! Ψέματα! Υπερβολές! Μυθεύματα και αλλοιωμένες πραγματικότητες! Αν δεν υποσχεθούν το απραγματοποίητο! Αν δεν τάξουν!
Σε Έλληνες απευθύνονται. Δηλαδή σε -εκ προοιμίου- ευκολόπιστους, αφελείς, βλάκες και κουτοπόνηρους ανθρώπους. Που πιστεύουν ότι ακούν από την τηλεόραση! Άντε το ίντερνετ, για να εκσυγχρονιστούμε και λιγάκι!
Επανέρχομαι στο ξεκίνημα. Ο πρωθυπουργός αμόλησε μια μπαρόλα. Ότι θα γίνουμε Δανία του νότου. Ίδιας εμβέλειας με τη μπαρόλα για τα "λεφτά που υπάρχουν". (λες και αν όντως υπήρχαν, θα πήγαιναν στις τσέπες μας). Στην πορεία των πραγμάτων αποδεικνύεται, ότι όχι Δανία, ούτε Δουργουτία, δεν είμαστε άξιοι να γίνουμε!
Και εδώ ακριβώς είναι το πρόβλημα
Για να καταλήξεις ή να καταντήσεις -κατά τη γνώμη σου- σε κάποιο σημείο, θα πρέπει να ξεκινήσεις από κάπου ψηλότερα και να κατευθύνεσαι προς τα κάπου χαμηλότερα!
Εμείς οι Έλληνες ξεκινάμε δηλαδή, από τα ψηλότερα, και καταλήγουμε στα χαμηλότερα? Και μας ενοχλεί να γίνουμε Βουλγαρία?
Λυπάμαι αν σας ενοχλήσει το κείμενο μου αυτό, αλλά η πραγματικότητα είναι πως, κοινωνικά και ηθικά, είμαστε χειρότεροι από τους Βούλγαρους, και τρις χειρότεροι από τους Ινδούς.
Αν η αξία και το "κατάντημα" ή ανάποδα η "εξέλιξη" και η "ευημερία" μετρώνται αποκλειστικά με αριθμούς, τότε ναι, το κατά κεφαλήν εισόδημα, στη χώρα μας βαίνει μειούμενο με ανησυχητικό ρυθμό. Μπορεί να φτάσουμε σε οικονομικά επίπεδα χαμηλότερα, σε σχέση με όσα απολαμβάναμε εδώ και κάποια χρόνια. Ε και? Ρωτώ.
Η πηγή των προβλημάτων μας είναι τα λεφτά? Η  μήπως η λύση των προβλημάτων μας είναι τα λεφτά?
Τα λεφτά είναι ένα μέσον. Άκρως και είδος απαραίτητο για όλους. Και καλό θα ήταν όλοι να το έχουμε άφθονο σε διάφορες μορφές. Χαρτονομίσματα, κέρματα, λίρες, επιταγές, ομόλογα Γερμανικά, δολάρια, γιέν και ρούβλια. Μακάρι να είχαμε όλοι δισεκατομμύρια!!
Θα ήμασταν άνθρωποι? Θα είχαμε κοινωνία αλληλεγγύης? Θα λειτουργούσε το κράτος? Θα υπηρετούσε τους πολίτες η εκκλησία? Απαντήστε μου!
Στη Βουλγαρία, μπορεί να μην έχουν να φάνε, αλλά έχουν παιδεία, υγεία, ασφάλεια, κράτος λειτουργικό, εκκλησία που διοργανώνει εκδηλώσεις συμπαράστασης στους απόρους, και πάνω και πέρα απ όλα, έχουν την αίσθηση του συνόλου. Της κοινής μοίρας. Του έθνους. Της οντότητας που ενωμένη αγωνίζεται και "βάζει πλάτη". Και στην Ινδία το ίδιο. Με άλλα μέτρα και σταθμά. Υπάρχει ιεραρχία, υπάρχει σεβασμός. Υπάρχει προοπτική και μέλλον!!
Εμείς τι έχουμε από αυτά? Αύριο να πέσεις στο δρόμο ζαλισμένος, ένας περαστικός να βρεθεί να σε βοηθήσει, δεν θα βρεθεί! Θα προσπεράσει αμήχανος με το κεφάλι κάτω, μη τυχόν και μπλέξει!!
Αυτό κύριοι, είναι το πρόβλημα της Ελλάδας! Όχι τα λεφτά!
Ότι έχουμε αλλοιωθεί και βγάζουμε το χειρότερο επίπεδο, τον πιο ξεφτιλισμένο και ποταπό χαρακτήρα! Ότι φερόμαστε σαν τουρκόσποροι, ανάξιοι της ιστορίας μας. Σαν γενίτσαροι, ακόμα χειρότερα! Ότι έχουμε χάσει κάθε σεβασμό και αξιοπρέπεια. Κάθε αλληλεγγύη και αγάπη για το διπλανό και το γείτονα μας. Κάθε διάθεση να συμπορευτούμε με τους νόμους και τους κανόνες μιας κοινωνίας, ενεργών πολιτών!!
Είδαμε, τα χρόνια της ευμάρειας, τι έκαναν τριγύρω, όσοι σήμερα γκρινιάζουν "για κατάλυση της δημοκρατίας". Είδαμε πως φέρθηκαν στην δημοκρατία. Έκλεψαν, εκμεταλλεύτηκαν, είπαν ψέματα, παρέκαμψαν θεσμούς και αξίες, έγιναν εγωϊστές και μικρόψυχοι στο μή παρέκει. Έσπρωξαν για να πάρουν τη θέση του συνανθρώπου τους. Στο σουπερ μάρκετ, στην τράπεζα, στο τρένο, στη ζωή. Έπεσαν με τα μούτρα στα υλικά αγαθά και την κατανάλωση, σαν στερημένοι. Έκαναν όσες μαλακίες μπορούσαν να κάνουν, με ακόρεστη δίψα, χωρίς να υπολογίζουν τις συνέπειες. Χωρίς να προβλέπουν για το μέλλον.
Με λίγα λόγια. Ότι άρπαξε ο κώλος τους, άρπαξε. Και απ όσα άρπαξε, έριξαν κι ένα χέσιμο στη δημοκρατία. Την ελάχιστη δηλαδή υποχρέωση του πολίτη, να μοιραστεί με τους συμπολίτες του, μερικά κοινά αγαθά!
Τώρα που τελείωσε το τσάμπα ξυπνήσατε? Τώρα που οι πόρτες των κομματικών σας φίλων, είναι ερμητικά κλειστές και τις δουλειές "τις παίρνουν άλλοι" (βλ. κακιά Τροϊκα), στεναχωρηθήκατε?
Ούτε για Βουλγαρία είμαστε, ούτε για Ινδία. Αυτοί κάπου βρίσκονται, κάποιο στίγμα αφήνουν με τις πράξεις τους. Πολιτικές και κοινωνικές.
Δυστυχώς, έχουμε ξεπέσει τόσο πολύ, γιατί ουδέποτε ασχοληθήκαμε "να φυλάξουμε Θερμοπύλες"
Το θέμα είναι από εδώ και μπρος τι γίνεται. Που βαδίζουμε και πως θα το πετύχουμε
Προσωπικά πιστεύω, και το έχω καταθέσει, πως οδεύουμε σε εκλογές, εδώ και καιρό
Η κοινωνία εκρήγνυται, και λύσεις απαιτούνται. Λύσεις που θα συσπειρώσουν την Ελληνική ψυχή, λύσεις σοβαρές και αξιόπιστες. Λύσεις που θα εγγυηθούν πως οι θυσίες μας, δεν θα γίνουν σκόνη και θρύψαλα, μαζί μας.
Δε ζητώ εγγύηση της σωτηρίας. Αυτή μόνο ο Ιησούς την έδωσε, πριν πολλά χρόνια, δια της δευτέρας παρουσίας. Ζητώ εγγύηση της προσπάθειας και της σοβαρότητας
Ζητώ ένα καινούργιο κοινωνικό συμβόλαιο, πάνω σε αξίες και ήθη. Να τα βράσω τα βρώμικα λεφτά
Και φτωχοί θα ζήσουμε. Ξεφτιλισμένοι όμως, ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ να υπάρχουμε