Όχι, δεν γνωρίζω καλά οικονομικά, ούτε τίποτα από αυτά τα περίπλοκα θέματα που καθημερινά διαβάζουμε
Όμως αντιλαμβάνομαι πως μια μεγάλη συζήτηση έχει ανοίξει, και αφορά όλους μας.
Όλους τους λαούς της Ευρώπης, υμών συμπεριλαμβανομένων, όσων δηλαδή εκ των Ελλήνων, θέλουμε να ανήκουμε στη Δύση (οι υπόλοιποι, που θέλετε να ανήκετε στα βαλκάνια, τη δραχμή και την διαλεκτική της αριστερο-δεξιάς των εθνικών πατρίδων, ελεύθερα προχωρήστε χωρίς εμένα)
Η κρίση έφερε στο προσκήνιο, πάρα πολλά σοβαρά και ουσιώδη θέματα. Όχι μόνο θέματα οικονομικής διακυβέρνησης η διαχείρισης. Κυρίως θέματα δημοκρατίας
Θέματα δηλαδή, λειτουργίας των δυτικών κοινωνιών. Κοινωνιών ανεπτυγμένων, σε ωρίμανση, κοινωνιών που από χρόνια έχουν δώσει (δια της εμπειρίας) απαντήσεις για πράγματα που εμείς εδώ στην Ελλάδα λόγω της ίδιας κρίσης, παλεύουμε να απαντήσουμε σήμερα (πράγμα που δε γίνεται)
Ποια πράγματα έχουν απαντηθεί στην Ευρώπη? ( η τουλάχιστον είναι αντικείμενα παραγωγικής συζήτησης ώστε να απαντηθούν κάποτε)
Η μορφή του πολιτεύματος και γιατί αυτή (η όποια) είναι η "καλύτερη". Η μορφή του εκλογικού συστήματος. Η μορφή και ο τρόπος του οικονομικού γίγνεσθαι. Η λειτουργία και οι σχέσεις μεταξύ κράτους και πολίτη. Τα ανθρώπινα δικαιώματα. Τα πολιτικά δικαιώματα. Τα κοινωνικά δικαιώματα. Το θεσμικό πλαίσιο και η λειτουργία της δικαιοσύνης. Η ελευθερία του τύπου. Η θέση του κράτους μέσα στον Ευρωσύστημα. Η ελευθερία του λόγου και της πίστεως. Η μορφή της εκκλησίας. Η μορφή των πολιτικών κομμάτων. Τα όρια της ελευθερίας του πλησίον. Και ένα σωρό άλλα πράγματα, που κάποιος το 2012 θα πίστευε πως είναι αυτονόητα.
Πίστευαν, γιατί λειτουργούν. Και λειτουργούσαν. Και υπήρχε μια εγγύηση πως θα λειτουργούν για πολύ ακόμα, όλοι αυτοί οι θεσμοί. Η οργάνωση. Οι στόχοι. Οι προσδοκίες
Και έρχεται η κρίση να τα τινάξει στον αέρα και να ξαναρίξει τα χαρτιά στο τραπέζι. Σε μια καινούργια διαπραγμάτευση μεταξύ των λίγων και ισχυρών, που ελέγχουν τα "αόρατα" κεφάλαια, των πολλών και λίγων, με τα υπαρκτά καθημερινά ορατά προβλήματα.
Το πρόβλημα? Απλό
Πως γίνεται, οι αγορές να είναι πάνω, και πέρα, από τις δημοκρατίες των εκλεγμένων αντιπροσώπων?
Πως γίνεται, οι αγορές, να μπορούν να παρακάμπτουν τα κοινοβούλια, υποθηκεύοντας την περιουσία των ανθρώπων που δεν έχουν καμία σχέση με αυτές/
Πως γίνεται οι αγορές, να μην υπόκεινται στο ίδιο ρυθμιστικό πλαίσιο, που υπόκεινται οι κρατικές οικονομικές οντότητες?
Πως γίνεται να συνδέονται, οι αγορές, με τις πραγματικές οικονομίες, τη στιγμή που οι μεν πρώτες, είναι "αόρατες" και οι δεύτερες "ορατές"?
Πως είναι -τελικά- δυνατό, ο λαός -ως κεντρικό πρόσωπο όλων των συνταγμάτων των δημοκρατιών της ευρωζώνης -και εκ του οποίου και υπέρ αυτού εκπορεύονται όλες οι εξουσίες- να βρίσκεται υπόλογος ή χρεώστης, απέναντι στην ανεξέλεγκτη λειτουργία, μερικών funds, δηλαδή οργανωμένων επιχειρηματικών συμφερόντων, και να εξαρτά την ευημερία του, από την κερδοφορία αυτών των συμφερόντων?
Έχει καταλυθεί επί της ουσίας η "λαϊκή εντολή"?
Έχει αντικατασταθεί από κάποιους άλλους μηχανισμούς?
Ποιά η θέση των παραδοσιακών πολιτικών δυνάμεων απέναντι σε όλα αυτά?
Ποιά η θέση όλων μας, απέναντι στις εξελίξεις αυτές, που από πολίτες, μας φέρνουν στη θέση του "εντός η εκτός" ενός απροσδιόριστου οικονομικού παράγοντα?
Εγώ έθεσα μερικά από τα ερωτήματα που διαβάζω πως διατυπώνονται. Και τα θέτω προς ενημέρωση και συζήτηση, σε όλους
Διότι αν δεν το έχετε πάρει χαμπάρι, τι συνέβη στην Ελλάδα, κάποιοι μάζεψαν τα λεφτά μας, τα έπαιξαν στο στοίχημα (γιατί οι αγορές αυτό είναι, τζόγος) χωρίς έλεγχο, και τώρα τα σπασμένα τα φόρτωσαν πάλι στην πλάτη μας. Έτσι απλά. Χωρίς λογοδοσία
Με μια ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΥΠΙΚΗ εκλογική διαδικασία (που όμως ΔΕΝ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ την πραγματική βούληση του λαού) που νομιμοποιεί σε αυτό το φαύλο -δήθεν- δημοκρατικό σύστημα (που με περισσό θράσος εγκαθιστά μαφίες στην κορυφή κάθε εξουσίας, με αντάλλαγμα "καθρεφτάκια" και διορισμούς σε θέσεις-τυφλοπόντικες) ετερόκλητα πολιτικά σχήματα που μοναδικό σκοπό έχουν την αναπαραγωγή της ύπαρξης τους. Για τους γνωστούς σκοπούς. Να τρώνε μέχρι τη δευτέρα παρουσία
Ποιός τα είδε αυτά τα λεφτά? (Τα 360 δις του χρέους της Ελλάδας). Απο που προέκυψαν? Ποιός τα μοίρασε και που, αφού στην οικονομία ποτέ δεν έπεσαν? Ποιός απέκρυψε την πραγματικότητα από τον κοσμάκη? Ποιός έπαιξε στοίχημα με τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων? Ποιός μοιράζει τους φόρους δεξιά κι αριστερά, με βάση δικά του ιδιοτελή κριτήρια? Ποιός τελικά είναι υπόλογος απέναντι στο σύνταγμα?
Πως γίνεται, να ψηφίζουμε άλλους, και άλλοι να αποφασίζουν τι θα πληρώσουμε? Πως γίνεται να ψηφίζουμε προγράμματα που δεν εφαρμόζονται ποτέ, και αντί να λογοδοτούν για τα ψεύδη τους, επανεκλέγονται οι ψεύτες? Πως γίνεται να είναι υποψήφιοι, άνθρωποι που αποδεδειγμένα έχουν κακοδιαχειριστεί δημόσιο χρήμα? Γιατί δεν είναι φυλακή?
Πως γίνεται οικονομίες όπως της Ιταλίας και της Ισπανίας, της Γαλλίας και της Γερμανίας, να κρέμονται από τις αξιολογήσεις μερικών επενδυτικών τραπεζών στην Αμερική? Πως γίνεται τελικά οι ομολογιούχοι που ενδιαφέρονται για αυτές τις αξιολογήσεις να είναι πιο δυνατοί, από τα κράτη που εκδίδουν τα ομόλογα?
Ξέρει κάποιος τις απαντήσεις? Έχει κάποιος ιδέα τι γίνεται?
Έχει κάποιος εξήγηση για το γεγονός, ότι η Ελλάδα από έθνος ανθρώπων, με φυσική υπόσταση και προσωπικότητα, έχει μετατραπεί σε χρεωμένη μαριονέτα- περίγελο της παγκόσμιας κοινότητας, εξαιτίας των ελλειμμάτων που έχει δημιουργήσει μια κάστα Ελλήνων? Γιατί να απολογούμαστε εμείς, για τα δικά τους λάθη? Γιατί να αποδεχόμαστε πως συμμετείχαμε στις ανομίες τους, ενώ απλά μας χρήσιμοποίησαν ως πρόφαση, για να νομιμοποιήσουν τις πράξεις τους?
Γράφω και τα ερωτήματα ξεπηδούν αυθόρμητα από το πληκτρολόγιο και σταματημό δεν έχουν.
Στην Ευρώπη συζητούν αν η δημοκρατία καταλύθηκε από τις αγορές. Αν οι λαοί έχουν δύναμη να επιβάλλουν τη θέληση τους. Να ορίζουν κυβερνήσεις. Να ορίζουν συστήματα και νόμους. Να ελέγχουν και να ελέγχονται. Στην Ευρώπη συζητούν για την πορεία της ενοποίησης, για την πορεία της Ευρωζώνης, αν χρειάζεται να γίνει πολιτική ένωση με κοινό διευθυντήριο ή αν θα πρέπει να διαλυθεί το μαγαζί. Στην Ευρώπη συζητούν για το πως θα εξασφαλίσουμε περισσότερη ελευθερία στους λαούς. Ελευθερία πραγματική, όχι στα λόγια.
Ελευθερία θα πει, "συλλογούμαι ελεύθερα" χωρίς τη χειραγώγηση ΜΜΕ, αγορών, συμφερόντων, της κάθε μαφιόζικης κλίκας που ρουφάει τον κόπο των φτωχών.
Εδώ τι συζητάμε? Πότε θα γίνουν εκλογές?
Για ποιό λόγο να γίνουν εκλογές? Για να βγεί -και- ο Σαμαράς, που του χρωστάει "κάτι" η ιστορία του τόπου? Επειδή ήταν συμμαθητές με το Γιώργο?
Που θα πάει τελικά η υπόθεση? Πως θα εξελιχθεί η ιστορία τα επόμενα χρόνια?
Θα μπουν τα θεμέλια για κοσμοιστορικές αλλαγές, για καινούργιες κατακτήσεις του πνεύματος και της ανθρωπότητας? Για την πορεία, προς έναν καινούργιο διαφωτισμό, που θα ανυψώνει τις ανθρώπινες αξίες? Τα ιδεώδη και την ηθική?
Η μήπως αυτός ο πόλεμος (στην οικονομία) θα κάψει μέχρι ρίζας, ότι έχουμε καταφέρει μέχρι στιγμής, μετά το δεύτερο παγκόσμιο?
Με κομμένη την ανάσα, παρακολουθούμε, ελπίζοντας να πρυτανεύσει η λογική
Που είναι Ελληνική εφεύρεση.....
No comments:
Post a Comment