Τα πράγματα πάνε χειρότερα όμως κανείς δεν ασχολείται

Παρότι όλος ο κόσμος τα βλέπει, και για να το πω με ακόμα μεγαλύτερη ειλικρίνεια, δε μπορεί να κάνει κι αλλιώς καθότι εγκλωβισμένος, οι αρμόδιοι σφυρίζουν αδιάφορα
Σφυρίζουν αδιάφορα επειδή μπορούν. Επειδή κανείς σε αυτή τη χώρα δεν ασχολείται σοβαρά με τα κοινά. Παρά μόνο για να επιβαρύνει το σύνολο με τις δικές του φιλοδοξίες
Βλέπετε για παράδειγμα τη γελοιότητα με τη φορολογία
Μια ζωή παίζουμε τη γάτα με το ποντίκι, κυβέρνηση και κοινωνία
Η διαφορά είναι ότι τα τελευταία δύο χρόνια, λόγω Τροϊκας, οι πολιτικοί "υποχρεώθηκαν" να κάνουν τη δουλειά τους. Αυτή που συστηματικά απέφευγαν γιατί η αυτορύθμιση της Ελληνικής κοινωνίας, εξυπηρετούσε τα συμφέροντα τους.
Ναι αυτή η περίφημη αυτορύθμιση που σήμερα είναι το εμπόδιο για κάθε λογική εξέλιξη και κάθε δημοκρατική ανατροπή
Αυτή η περίφημη αυτορύθμιση, που οι Ευρωπαίοι θεωρούν αυτονόητο ότι υπάρχει σε κάθε χώρα με ορθή νομοθεσία και κοινή λογική
Οι πολιτικοί μας "υποχρεώθηκαν" να παρουσιάσουν νομοσχέδια και τροπολογίες, για να εμφανίσουν έσοδα και έξοδα, που θα απεδείκνυαν στους δανειστές μας, ότι έχουμε πραγματικά υιοθετήσει το Μνημόνιο, το Μεσοπρόθεσμο και άλλα μεγαλεπήβολα σχέδια για αναδιάρθρωση της οικονομίας μας και αποφυγή της χρεοκοπίας
Όμως στην πραγματικότητα, όλα αυτά τα φιλόδοξα ευφυολογήματα (διότι περί αυτού πρόκειται), όπως και η "καθώς πρέπει" και politically correct παρουσία των υπουργών που υποτίθεται τα "τρέχουν" (παράδειγμα η Μπιρμπίλη που είναι μια νέα πολιτικός, "άφθαρτη" όπως θα έλεγαν οι δημοσιογράφοι, και απόλυτα "Ευρωπαία" σε new age στυλάκι και αντιλήψεις) δεν είναι παρά αυταπάτες και ευσεβείς πόθοι
Ψέματα και ευχολόγια, και τίποτα παραπάνω!
Απλές, διάτρητες εξαγγελίες, στερούμενες σοβαρότητας, που εμφανίστηκαν για να κερδίσουμε χρόνο στις διαπραγματεύσεις. Να εξασφαλίσουμε τα δάνεια. Τίποτα παραπάνω
Δε μπορώ να σκεφτώ ότι ισχύει κάτι διαφορετικό. Όποιος γνωρίζει πως έχουν τα πράγματα στην Ελλάδα, αποκλείεται να σκεφτεί ότι με τις παρούσες συνθήκες, τα μέτρα που λαμβάνονται έχουν τύχη
Η τρελός είναι ο Γιώργος, αν πραγματικά πιστεύει ότι με όλο το ΠΑΣΟΚ που θίγεται ξοπίσω του, και μια διαλυμένη δημόσια διοίκηση, θα καταφέρει να αλλάξει τα οικονομικά μας ή ξέρει κάτι παραπάνω από εμάς. Ισως την θεία χάρη του Ιησού που καταφθάνει με λευκά περιστέρια, και θα μεταμορφώσει την Ελλάδα και τους Έλληνες σε χώρα πολιτισμένη με θεσμούς και δημοκρατία σε κάθε επίπεδο
Απόδειξη αυτών που λέω είναι  -επαναλαμβάνω- οι δηλώσεις τύπου "πήραμε αποφάσεις με το πιστόλι στον κρόταφο" και τέτοιες αηδίες.
Τα έξοδα του δημοσίου, εδώ και δύο χρόνια ούτε κάν τα ακουμπήσανε, μη τυχόν και γίνει επανάσταση. Τα έσοδα προσπαθούν να τα αυξήσουν με γελοιότητες τύπου αύξηση του ΦΠΑ στην εστίαση ή με αλλαγές στην ιστορία της επιστροφής φόρου μέσω αποδείξεων και φοροκαρτών
Μα ήθελα να 'ξερα, αγνοούν ότι για να πάψει το βαρέλι να χάνει νερό, θα πρέπει να κλείσει ή έστω να μικρύνει η διατομή της τρύπας που έχει στον πάτο του?
Αυτή την ώρα, όλα τα μέτρα που στραγγαλίζουν το μικρομεσαίο Έλληνα, αλλά και τα δάνεια μέσω της Ευρωπαϊκής στήριξης, πάνε στην τρύπα των εξόδων του κράτους και στην απέλπιδα προσπάθεια να διασωθεί το καταρρέον τραπεζικό σύστημα-φούσκα κι αυτό- της χώρας
Όσον αφορά την τρισκατάρατη λέξη της "ανάπτυξης" και κουραφέξαλα, που θα δώσει ώθηση στην Ελληνική οικονομία και θέσεις εργασίας τίποτα δεν έχει γίνει ακόμα. Ισως επειδή δεν έχουν βρεθεί οι κατάλληλοι "πατρόνοι" που θα μοιράσουν και θα μοιραστούν τις μίζες και τις χάρες, ώστε να πορευτούμε ειρηνικά μέχρι την κόλαση. Αντίθετα συνεχίζουν τις προσλήψεις μέσω ΜΚΟ, όπως έκαναν πάντοτε. Ανάπτυξη είναι αυτό? Μέχρι και οι μετανάστες την κοπανάνε για τις χώρες τους
Τα πράγματα πάνε χειρότερα, γιατί κανείς δεν ασχολείται να νοικοκυρέψει πέντε βασικά πράγματα
Αυτό για να γίνει, όπως έχω πει χίλιες φορές, προϋποθέτει συναίνεση και συναπόφαση, μέσω οικουμενικής κυβέρνησης, στην οποία θα προεδρεύει ο αρχηγός του κράτους, ο κ. Παπούλιας
Τη συναίνεση τη βάζω γιατί πολύ απλά, θα πρέπει να στρατευτούν σε ένα κοινό μέτωπο, όσοι εκ των πολιτικών, αλλά και των πολιτών, έχουν αντιληφθεί κάποια βασικά.
Ότι δηλαδή, η εμμονή σε παλαιοκομματικές πρακτικές, ρουσφέτια, εξυπηρετήσεις, χειραγώγηση του κρατικού μηχανισμού για να κερδοσκοπούν ιδιώτες, δημόσιο χωρίς κανένα έλεγχο να λειτουργεί ασύδοτα και προκλητικά για τους πολίτες, κρατικοδίαιτη ανάπτυξη και όλα τα γνωστά που ξέρουμε, έχει πάψει να λειτουργεί προς όφελος τους, μέσα στην Ευρωπαϊκή και Διεθνή κρίση χρέους που ζούμε.
Σήμερα η οργή, η ανασφάλεια και η αγανάκτηση των λαών είναι απρόβλεπτες.
Οι ανακατατάξεις που δημιουργούνται λόγω των αδιεξόδων του καταναλωτικού καπιταλισμού, οδηγούν σε ραγδαίες αλλαγές το πολιτικό σκηνικό -παντού σε όλο τον κόσμο- αλλάζοντας τον τρόπο που θα διανέμεται το εισόδημα και ο πλούτος των εθνών, αλλάζοντας τον τρόπο που βλέπουμε το κράτος, τη θέση μας μέσα σε αυτό, τη σχέση μας με την πολιτική.
Σήμερα στην Ελλάδα, υπάρχουν οι άνθρωποι που θέλουν τις αλλαγές, γιατί βρίσκονται εκτός πραγματικής οικονομίας, και οδηγούνται στην ανεργία και τη φτώχεια, και οι άνθρωποι- "κατέχοντες" που λειτουργούν την κοινωνία, και δε θέλουν τίποτα να αλλάξει μέσα σε αυτή.
Όμως το πρώτο κομμάτι, η πρώτη κατηγορία ανθρώπων, είναι συνεχώς αυξανόμενη. Δε γίνεται κι αλλιώς.
Οι παλιές σχέσεις, όπως είπα νωρίτερα έχουν αλλάξει και αλλάζουν καθημερινά!
Χρειάζεται να επανακαθοριστούν οι βασικές και θεμελιώδεις συντεταγμένες σε κάθε πεδίο ανθρώπινης δραστηριότητας, εντός και εκτός Ευρωζώνης. Εντός και εκτός Ελλάδας.
Είναι μια δύσκολη αλλά υπαρκτή αναγκαιότητα. Είναι το ποτάμι που δε γυρίζει πίσω
Όσοι πολιτικοί λοιπόν, θέλουν να υπάρχουν και στο αύριο, αναγκαστικά, θα ποντάρουν στο νέο ρεύμα
Αυτός είναι και ο αγώνας της συναίνεσης. Συναίνεση απέναντι στην κοινή λογική θα το έλεγα εγώ. Αυτοί ας το πουν "συναίνεση απέναντι στην πολιτική μας επιβίωση". Δε με ενδιαφέρει
Αυτό που με ενδιαφέρει, είναι επιτέλους να δρομολογηθούν τα όσα απαραίτητα πρέπει να γίνουν, με όποιο κόστος απαιτούν οι περιστάσεις, ώστε να επιβιώσουμε
Ήδη η πρεσβείας της Αυστραλίας, άνοιξε τις πόρτες, για να ενημερώσει τους νέους Έλληνες που θέλουν να μεταναστεύσουν εκεί, όπως συνέβαινε τη δεκαετία του '50
Εσείς αυτό, το αντιλαμβάνεστε ως "επένδυση στην ανάκαμψη της Ελληνικής οικονομίας", όπως επεδίωξαν να παρουσιάσουν για παράδειγμα τη συγχώνευση των δύο τραπεζών, τα ΜΜΕ?
Η μήπως ότι έχουμε μπει για τα καλά σε ένα τούνελ χωρίς επιστροφή?