Ήρθε η ώρα να φεύγεις...

Η αποκάλυψη του θέματος με τη λίστα Λαγκάρντ, έρχεται να προστεθεί στις αμαρτίες του "πολύ" Βενιζέλου.

Ενός προσώπου με τεράστιες διπλωματικές και διαπραγματευτικές ικανότητες, με ταλέντο στην επικοινωνία, πλήν όμως εξαιρετικά μοιραίου στις διάφορες φάσεις εξέλιξης του ΠΑΣΟΚ. Πόσο μάλλον σήμερα, που ο ίδιος ανέλαβε το έργο του "εξσυγχρονισμού" επαναλανσάροντας τον....ήλιο τον πράσινο, αλλά σε μια άλλη, μεταμοντέρνα και ρετρό ταυτόχρονα βερσιόν. Με λίγα λόγια "παλιοί και νέοι χωράτε στη μασχάλη μου".

Γιατί χρησιμοποίησα τη λέξη "μοιραίος"? Διότι ο Βενιζέλος συνέδεσε την πολιτική του άνοδο, με καταστάσεις και περιόδους κατά τις οποίες το ΠΑΣΟΚ έγινε συνολικά χειρότερο. Στιγμές κατά τις οποίες επικράτησαν τάσεις λαϊκίστικες και γραφειοκρατικές. Φάσεις κατά τις οποίες ο σκληρός πυρήνας της λούμπεν κομματοκρατίας μπήκε σε πρώτο πλάνο και τελικά τα στελέχη που διαδέχτηκαν τους ιστορικούς πρωταγωνιστές του χώρου, αποδείχτηκαν τραγικά "ολίγοι" στα καθήκοντα τους.

Ο Βενιζέλος βαδίζει πιστά στα βήματα του Αντρέα, ως προς την τακτική. Δημιουργεί θεματικές συζητήσεις, ανακατεύει την τράπουλα με τα διαθέσιμα στελέχη του με γνώμονα την χειραγωγισιμότητα τους, φέρεται ως απόλυτος ηγεμόνας--άλλωστε φρόντισε να πάρει τα ηνία της ηγεσίας "αδειάζοντας" με τρόπο εκωφαντικό τον ελλιπή πολιτικά Γιώργο Παπανδρέου. Ενεργεί με βάση το στενό προσωπικό του συμφέρον, έχοντας διάπλατα ανοιχτά κανάλια επικοινωνίας με θεσμικούς και εξωθεσμικούς παράγοντες. Σε κάθε χώρο. Σε κάθε τόπο.

Και πάνω απ' όλα, τα κάνει όλα αυτά χωρίς να έχει το ανάστημα του αληθινού ηγέτη. Χωρίς να μπορεί να πείσει, ότι η μέχρι στιγμής σταδιοδρομία του, τον έχει κάνει κατάλληλο πρόσωπο για να πρωθυπουργεύσει. Αντιθέτως. Δεν είναι λίγες οι σκιές που πέφτουν πάνω στη φήμη του, και δυστυχώς γι΄ αυτόν, είναι βαριές κι ασήκωτες. Διότι ούτε λίγο, ούτε πολύ, οι σκιές αυτές έχουν αθροιστικά συσσωρευτεί στη γενικότερη σκοτεινιά που έχει μαραζώσει τον τόπο. Σε επίπεδο αξιοπιστίας, αλλά και αποτελεσματικότητας.

Φωτογραφικά νομοθετικά διατάγματα, αμφιλεγόμενα νομοσχέδια, κομματικές μικρο-σκοπιμότητες, ανόσιες συμμαχίες, πελατειακές σχέσεις, έλλειμμα αυτοκριτικής διάθεσης, υπερβολική αυτοπροβολή κι ένα σωρό άλλα τόσα  του καταλογίζονται. Τόσο από δημοσιεύματα, όσο και από "παλιούς" συντρόφους του. Είναι όλα αλήθεια? Είναι πόλεμος λάσπης? Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματα του.

Προσωπικά εμένα ο Βενιζέλος δε με εμπνέει. Ούτε ως πολιτικός, ούτε ως αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. Δε μου κάνει ούτε ως εικόνα, ούτε ως πράξεις. Δε τον θεωρώ ηγέτη, όμως τον θεωρώ μαέστρο στη στρατηγική. Πράγμα πολύ επικίνδυνο για έναν τόσο φιλόδοξο άνθρωπο που λατρεύει την εξουσία. Ο Βενιζέλος είναι κομμάτι ενός συστήματος που υπολογίζει πάρα πολύ το πολιτικό κόστος. Δυσανάλογα σε σχέση με τις πραγματικές συνέπειες που αυτό θα πρέπει να έχει σε μια δημοκρατία.

Ο Βενιζέλος καλλιέργησε και συντηρεί τις σχέσεις με το κατεστημένο της αδράνειας, και την παρελθούσα εποχή των παχιών αγελάδων. Ο Βενιζέλος δεν είναι μεταρρυθμιστής πολιτικός. Είναι πολιτικός της άρχουσας τάξης, της μέσης οδού, της "χρυσής μετριότητας", στέλεχος που εκμεταλλεύθηκε τις ευκαιρίες που του δόθηκαν ανεβαίνοντας πολύ ψηλά στην κλίμακα της ιεραρχίας. Δίχως να έχει τη λάμψη του πρωταγωνιστή.

Τι σχέση έχει αυτός ο άνθρωπος με το ΠΑΣΟΚ? Απολύτως καμμία. Απλά εκεί γράφτηκε όταν ήταν νέος, μέσα από εκεί -από τη νεολαία- ανελίχθηκε, μέσα από εκεί βιοπορίζεται σε ανώτερες θέσεις του δημόσιου βίου. Δεν είναι ΠΑΣΟΚ, είναι Βενιζέλος. Δεν είναι σοσιαλιστής, είναι "μια απ' όλα", της κοπτοραπτικής. Δεν είναι υπέρ του κοινού συμφέροντος, είναι υπέρ του στενού. Δεν είναι λαοφιλής, είναι αγαπητός σε όσους στηρίζουν την επιρροή του.

Είναι μια λύση ανάγκης, ενός χώρου που στερείται στελεχών με ηθικό εκτόπισμα αντίστοιχο των δύσκολων περιστάσεων, στις οποίες η χώρα έχει βυθιστεί.

Το ΠΑΣΟΚ πάτωσε στις εκλογές, και θα πατώσει κι άλλο. Η τακτική του Βενιζέλου και του Κουβέλη, να πηγαίνουν κόντρα σε όσα πρέπει να γίνουν, επικαλούμενοι το "λαό που στενάζει κάτω από τη μπότα της Τροϊκας" είναι δίκοπο μαχαίρι. Στις επόμενες εκλογές δεν θα υπάρχουν στο χάρτη. Θα μπορούσα να πω και "ευτυχώς", αν δεν ήταν απέναντι ο ανόητος Τσίπρας με τον ακόμα ηλιθιότερο κομματικό του περίγυρο που στερείται και εμπειρίας.

Μαζί με το τέλος του κύκλου του κόμματος, θα κλείσει και ο κύκλος του Βαγγέλη, θέλω να πιστεύω

Μήπως ήρθε η ώρα να φεύγεις από μόνος σου, λοιπόν?