Τον τελευταίο καιρό τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, προφανώς στα πρόθυρα της νευρικής κρίσης, επιδίδονται συνεχώς σε δηλώσεις και κατάθεση "απόψεων" στις εφημερίδες και τα κανάλια.
Η λογική τους είναι προφανής. Θέλουν να φρεσκάρουν τις διαθέσεις του εκλογικού σώματος που τους έστειλε στην εξουσία, ώστε με "νέες ιδέες" (αλα Μητσοτάκη, αν θυμάστε εκείνο το διάσημο τηλεοπτικό σποτ γύρω στο 1993) να διεκδικήσουν την προσωπική τους επανεκλογή.
Ο Γιώργος είναι καμμένο χαρτί και ψάχνεται να αποχωρήσει όσο το δυνατόν πιο τιμητικά, με κάποιο σχήμα που δεν θα τον αποκαθηλώσει εντελώς στα μάτια της παράταξης του.
Οι υπόλοιποι όμως? Τι γυρεύουν? Τι προσπαθούν να μας πούν?
Κατά τη γνώμη μου τρίχες κατσαρές, και τίποτα παραπάνω
Να ξεκαθαρίσω ότι δεν έχω διαβάσει κανένα άρθρο του Ραγκούση ή της Διαμαντοπούλου ή του Σκανδαλίδη. Τι να διαβάσω, που δεν έχουν πει, φέτος, πέρισυ, πρόπερσι?
Πάω στοίχημα ότι αν βρώ τις κατά καιρούς τοποθετήσεις τους και τις μαγειρέψω, θα βγάλω ακριβώς με την ίδια επιχειρηματολογία, τις τωρινές τους κουβέντες. Τόσο απλά
Αυτοί οι άνθρωποι, όπως και όλοι οι υπόλοιποι παράγοντες του καταρρέοντος συστήματος της μεταπολίτευσης, νομίζουν ότι πολιτική σημαίνει βαρύγδουπες, περίπλοκες και βαθυστόχαστες αναλύσεις
Ποιόν προσπαθούν να πείσουν αναρωτιέμαι.
Είναι σαφές-αποδείχτηκε περίτρανα, πως στην Ελλάδα, η διακυβέρνηση δεν επιτελείται από αυτούς, αλλά από τις διαχρονικές και αμετακίνητες δημόσιες γραφειοκρατίες, που με την μορφή μαφιόζικων ελίτ των δημοσίων οργανισμών, ενεργούν όπως γουστάρουν.
Από τη μία προτάσσοντας του συνδικαλιστές τραμπούκους ως πρώτη γραμμή άμυνας, και από την άλλη αρνούμενοι να εφαρμόσουν στην πράξη τους νόμους που ψηφίζονται. Ασχέτως του πως εξαγγέλουν οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι. Άρα κοντολογίς, τα λόγια παραμένουν λόγια
Το έχουμε κατανοήσει όλοι.
Όπως έχουμε κατανοήσει επίσης, ότι δε φταίνει για όλα οι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι, που ενώ δέχονται απανωτές μειώσεις των εισοδημάτων τους, η κρατική πρωτογενής δαπάνη, δε μειώνεται. Αντιθέτως αυξάνεται, γιατί στο μεταξύ η αδυναμία είσπραξης των φόρων, λόγω ολοκληρωτικής αδυναμίας των εφοριών και των μηχανισμών του υπουργείου οικονομικών, έχει απογειωθεί σε δυσθεώρητα ύψη ανικανότητας και απραξίας.
Αυτό είναι ένα αληθινό προβλημα κύριοι του ΠΑΣΟΚ, όχι οι θεωρίες σας περί αλλαγής της πολιτικής του κόμματος.
Σαν κι αυτό, υπάρχουν επίσης πολλά άλλα πραγματικά ζητήματα που δεν είστε σε θέση να ελέγξετε, και για το λόγο αυτό αρκείστε να ομφαλοσκοπείτε και να τυρβάζετε ανενόχλητοι κάνοντας μικροπολιτικές εξυπνάδες.
Μεταξύ της κοινωνίας, του λαού δηλαδή, και της κυβέρνησης, παρεμβάλλεται ένας τεράστιος αδρανειακός βράχος που εμποδίζει την οποιαδήποτε μεταβολή της κατάστασης.
Έστω και αν υπήρχε η πρωτοβουλία και η διάθεση και η γνώση των υπουργών να εργαστούν αποτελεσματικά, ο βράχος αυτός, παραμένει στη θέση του. Και κανείς δεν το σπάει σε κομμάτια, ώστε να ελευθερωθεί ο τόπος, και το ποτάμι να κυλήσει ελεύθερα στις σωστές του κατευθύνσεις.
Δεν είναι τυχαίο πως ο Ραϊχενμπαχ, ο αρμόδιος της task force που παρέχει τεχνική βοήθεια στην Ελληνική κυβέρνηση, για την εφαρμογή του μνημονίου, αναφέρθηκε ακριβώς σε αυτό το πρόβλημα. Τη γραφειοκρατία. Απο εκεί αρχίζουν και τελειώνουν τα πάντα.
Έτσι, μετά από 2 χρόνια διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, παρότι επί χάρτου έχουν εκπονηθεί τα χίλια μύρια σχέδια, παρότι ζούμε στιγμές πρωτοφανούς πίεσης λόγω της κρίσης, απολύτως τίποτα ουσιαστικό δεν έχει δει ο πολίτης της χώρας, να γίνεται.
Παραμένουμε σε μια ενδιάμεση και μετέωρη κατάσταση, να κοιταζόμαστε.
Ναι, είναι αδύνατο χωρίς ευρύτερη συναίνεση να προχωρήσουν οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις. Που το μέγεθος τους ομοιάζει με επανασύσταση εκ βάθρων της λειτουργίας ολόκληρου του κρατικού μηχανισμού και του δημοσίου τομέα. Που με τη σειρά του εκτείνεται στις ρίζες της Ελληνικής κοινωνίας και των ιδιωτικών συμφερόντων, σε ασύλληπτο βαθμό.
Όμως και η συναίνεση έχει αποδειχτεί μια πρόφαση.
Για να το κάνω λιανά. Αν δεν ξηλωθούν αμέσως, 5-10 ομάδες που ελέγχουν τα πόστα στα κύρια υπουργεία και αν δε γίνουν σαρωτικές αλλαγές στη λειτουργία τους, τίποτα δεν κάνουμε. Τόσο απλά.
Όσο για τη φοροδιαφυγή, και να συλλάβουν τους κλέφτες και τους απατεώνες, αν δεν εισπράξουν τα δισεκατομμύρια που χρωστούν αυτοί, είναι δώρο-άδωρο. Ο κοσμάκης θα συνεχίσει να πληρώνει.
Όμως ο κοσμάκης, δεν έχει να δώσει τίποτα περισσότερο και δεν πρέπει να δώσει.
Δεν πρέπει να πληρώσουμε τίποτα περισσότερο, διότι διαιωνίζουμε την αναίσχυντη ληστεία εις βάρος της νοημοσύνης και της ηθικής μας. Βλέπετε, δε μιλώ μονάχα για την τσέπη μας. Αλλά για την προσωπικότητα μας, που βιάζεται καθημερινά με κοροϊδίστικες ειδήσεις και δηλώσεις, με ψεύτικες -φρούδες- ελπίδες χωρίς αντίκρυσμα.
Αντί λοιπόν να ασχολούνται με βλακείες, με μπούρδες και θεωρίες, προκειμένου να πάρουν καμιά ψήφο στις εκλογές (όταν θα γίνουν και αν γίνουν) ας φροντίσουν να κάνουν το καθήκον τους.
Να πουν αλήθειες και να στείλουν στον εισαγγελέα όσους τρομοκρατούν και κλέβουν την κοινωνία, ακόμα και σήμερα.
Ας γίνει πρώτα η κάθαρση, και μετά θα έχουμε την πολυτέλεια να μιλήσουμε για το πως μας αρέσει να κυβερνιόμαστε. Με πράσινα άλογα ή με γαλάζιες νεραϊδες. Η με κόκκινα τριαντάφυλλα.
Η αλλαγή θα επέλθει όταν ξεκινήσουν να εφαρμόζονται οι νόμοι.
Και αυτό δεν έχει καθόλου να κάνει, με κούφια λόγια, αλλά με έντιμες πράξεις, όλων των διαχειριστών της δημόσιας εξουσίας
No comments:
Post a Comment