Ψέματα και ξανά ψέματα

Δε φτάνει η ταλαιπωρία που βιώσαμε, μέχρι να επιστρέψουμε στα πάτρια εδάφη, λόγω του -όπως εξ των υστέρων αποδεικνύεται- υπερβολικού συναγερμού για την ηφαιστειακή τέφρα
Χρειάζεται να ταλαιπωρηθούμε κι άλλο, ή για να το πώ καλύτερα, να ξαναμπούμε στο γνωστό ρυθμό της μιζέριας, που όλα τα Μ.Μ.Ε εκπέμπουν συστηματικά στη χώρα μας, περί της επικαιρότητας
Και όχι μόνο περί της επικαιρότητας, αλλά και εντός, εκτός και επί τα αυτά, αυτής
Γιατί απο χτές που εγκαταστάθηκα για τα καλά στο γραφείο μου, διαβάζω τις ίδιες και τις ίδιες σαχλαμάρες σε κάθε τόνο, χρώμα και σχήμα, απο διαφορετική πηγή κάθε φορά
Βαρέθηκα τα ψέματα ρε παιδιά
Τα ίδια και τα ίδια ψέματα
Προσπαθούν μια ζωή να δημιουργούν και να καλλιεργούν εντυπώσεις, και δε σκέφτονται ότι ο πολίτης κρίνει και σκέφτεται με βάση την καθημερινότητα που βιώνει ο ίδιος, και όχι με βάση το θεατράκι που κάθε λίγο τον βάζουν να παρακολουθεί
Η κόμισσα δράκουλας η Ανγκέλα Μέρκελ, είναι η τελευταία καυτή πρωταγωνίστρια στα σκληρά πορνό, μετά την πρώτη εγχώρια διδάξασα (στα φανερά εννοείται) Τζούλια
Πόσο μελάνι έχει χυθεί για την Ανγκέλα και τη σκληρή της στάση, δε λέγεται. Ρεκόρ θα σπάσει η εγχώρια δημοσιογραφία
Βέβαια τα 370 δίς ευρώ του χρέους, για τα οποία κανείς δεν πρόκειται να λογοδοτήσει, τα έχουν ξεχάσει όλοι, μπροστά στην "εθνική προσπάθεια" για "εθνική δανειοδότηση" και περιχαράκωση επί της ουσίας της δανειακής ανταπόκρισης της χώρας στους τόκους και τα κεφάλαια που έχει ήδη αντλήσει απο το εξωτερικό
Και που εαν χρεωκοπήσει δεν πρόκειται να πάρουν πίσω. Όπως στην Ισλανδία
Όμως οι δικές μας πατριωτικές κυβερνήσεις, δεν έχουν κανένα σκοπό να ενεργήσουν επ' ωφελεία μας, αλλά να μας χώσουν ακόμα πιό βαθιά στο τέλμα, στα χρέη (σε ατομικό και οικογενειακό επίπεδο), στην ακρίβεια, στα αδιέξοδα για τα παιδιά μας
Και όλα αυτά, για να μη χάσουν οι τράπεζες τα λεφτά, που έστω και με 10ετή προοπτική (κρατικά ομόλογα κλπ) θα παρουν πίσω
Και δε συνειδητοποιούν όλοι αυτοί οι τσαρλατάνοι της πολιτικής και των μέσων, ότι ο κοσμάκης βλέπει την ίδια εγκληματικότητα, την ίδια ακρίβεια στο σούπερμάρκετ, την ίδια αγένεια στην εργασία του και τη διασκέδαση του, την ίδια φοροδιαφυγή από το γείτονα του, τα ίδια χάλια και την ίδια χυδαιότητα στην κοινωνία που διαβιώνει, και δεν πρόκειται ΠΟΤΕ να πειστεί ότι κάποιοι "εργάζονται" για το καλό του, έστω και μελλοντικά. Ότι δήθεν θα μπούμε σε αναπτυξιακή τροχιά και θα γίνουμε παραγωγικοί και τα τοιάυτα
Είδατε εσείς δηλαδή, να ανοίγουν νέες βιομηχανίες, να έρχονται κολοσσοί να επενδύσουν στη χώρα μας, τουριστικοί προορισμοί να γίνονται ανάρπαστοι, να επενδύουμε σε τεχνολογία και ανάπτυξη?
Το μόνο που λένε, είναι για μειώσεις του κόστους της εργασίας στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, άρα κοντολογίς μας λένε να γίνουμε πιό φτηνοί (χωρίς όμως να αγοράζουμε πιό φτηνά τα εισαγόμενα προϊόντα που επίσης μας πασάρουν κοψοχρονιά) για να υπάρξει η πιθανότητα να μας...προτιμήσουν
Ψέματα και σαχλαμάρες
Καμμιά αξιοπιστία δε διαθέτει το πολιτικο σύστημα στην Ελλάδα, διότι αυτό μας φέσωσε με το χρέος, μέσα από μακρά περίοδο κλεψιάς, υπεξαίρεσης και κακοδιαχείρισης σε κάθε επίπεδο
Και πλεόν αυτό το αντιλαμβάνεται ο κάθε Ελληνας που αντιλαμβάνεται στοιχειώδη γεγονότα
Και κανένας Γιωργάκης, Σαμαράς, Αλέκα και σία δεν πρόκειται να τον πείσουν, ότι οι πολιτικές τους αγωνίες περί επανεκλογής, είναι και δικές του αγωνίες, που βρίσκεται έρμαιο της ανομίας, της ανύπαρκτης οργάνωσης και της ασυδοσίας
Όπως δεδομένο είναι ότι αυτή η πατρίδα, αν δε σπάσει τα δεσμά της εσωστρέφειας δεν πρόκειται ποτέ να πάρει μπροστά. Τι θα πρέπει να γίνει?
Να αξιοποιήσει και να εξάγει πρός πάσα κατεύθυνση το πραγματικό της ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, το υψηλού επιπέδου ανθρώπινο δυναμικό της, που ακόμα δεν έχει αντιληφθεί τις ευκαιρίες που δίνονται στο ευρύτερο Ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον, για εργασία και προκοπή
Αυτό-αργά ή γρήγορα- έτσι κι αλλιώς θα γίνει, μόλις και με τη βούλα, γίνουμε οι "αλβανοί" της Ε.Ε
Πολύς κόσμος θα μεταναστεύσει, και πολύ καλά θα κάνει
Αλλά μέχρι τότε, ας μας κάνουν τη χάρη όλοι αυτοί τριγύρω, να σταματήσουν να μας υποβιβάζουν τη νοημοσύνη και να αποκαλούν την κοινή μας λογική "εμπάθεια" και "ρεβανσισμό" κατά περίπτωση
Όταν θα μπούν μερικοί στη φυλακή, τότε κάτι μπορεί να πιστέψω, και δε μιλάω για το Χριστοφοράκο που είναι καμμένο χαρτί, αλλά για τους πολιτικούς συνδαιτήμονες του που οι μέν μιλάνε για "αλλαγή" και οι δέ αποποιούνται την ευθυνη τους τα τελευταία χρόνια, κάνοντας λόγο για "άτομα που πλήγωσαν την παράταξη" και τέτοιες αρλούμπες για παιδιά του δημοτικού
Βαρέθηκα τα ψέματα και τη μηντιακή σαβούρα
Στο Λονδίνο ένοιωθα καλά γιατί περπατούσα ώρες ατελείωτες στο δρόμο και χαιρόμουν να βλέπω 5 πράγματα να λειτουργούν σωστά
Δεν περίμενα να ακούσω το Νίκ Κλέγκ ή τον Γκόρντον Μπράουν να μου πούν το πώς αισθάνονται αυτοί για τη χώρα τους, ούτε περίμενα τον αρχηγό της Σκότλαντ Γιάρντ να μου εξηγήσει πώς εξάρθρωσε την τρομοκρατία
Τα αποτελέσματα των πράξεων τους με ενδιαφέρουν και μου δημιουργούν το αίσθημα της εμπιστοσύνης, της ασφάλειας και την διάθεση να είμαι ενεργό μέλος και συνειδητός πολίτης της κοινωνίας τους
Τα αντίθετα δηλαδή απ' ότι ισχύει εδώ, όπου μόνο μιλάνε, διότι από πράξεις-πάπαλα, και στο τέλος ότι και να γίνει, ο φτωχός ΞΑΝΑ θα πληρώσει τα σπασμένα τους
Τι άλλο να μας εξηγήσετε?
Και πάλι ψέματα μας λέτε, ψέματα και κοροϊδία, διότι κι εσείς έτσι επιβιώνετε

Τα καταφέραμε!

Τελικά πρέπει να σε θέλει και η τύχη για να περνάς καλά
Και τελικά, παρότι πολλοί γκρινιάζουμε ότι μας λείπουν τα μέσα, υλικά και πνευματικά, για να κάνουμε τα ταξίδια και να ζούμε τις εμπειρίες που ονειρευόμαστε, αν δε βοηθάει λιγάκι και ο Θεούλης, όλα πάνε στράφι
Εμείς βρήκαμε τον τρόπο και επισκεφτήκαμε το Λονδίνο για μερικές μέρες, αλλά η επιστροφή ήταν βγαλμένη από την Κόλαση του Δάντη
30 ώρες σε ένα πούλμαν γεμάτο με παιδιά-κανίβαλλους, ελάχιστη ξεκούραση και μια διαδρομή που διέσχιζε τη μισή Ευρώπη μέχρι να πιάσει Πάτρα και τελικά Αθήνα
Και όλα αυτά γιατί το ηφαίστειο εξεράγη
Και όπως πάντα εξεράγη σε λάθος μέρος του κόσμου. Χάθηκε να συνέβαινε στην Ελλάδα και να μη χρειαζόταν να γυρίσουμε ποτέ πίσω? Η να μας λυπόντουσταν οι φιλέσπλαχνοι εταίροι μας και να μας χάριζαν τα μισά χρέη λόγω της κατάστασης?
Αστειεύομαι φυσικά
Το Λονδίνο του 2010 ήταν μια πολύ διδακτική εμπειρία, γιατί πολύ απλά ανακτώντας την ψυχραιμία μου, μετά από μια πρώτη δύσκολη επαφή με την πολυπολιτισμική κοινωνία που απο χρόνια δρά στο κέντρο της πόλης, μπόρεσα να κάνω μερικές συγκρίσεις και να συνειδητοποιήσω ότι όσο και να θέλουμε να πιστεύουμε (να μας κάνουν να πιστεύουμε) ότι η Ελλάδα είναι το κέντρο του κόσμου, αυτό δεν ισχύει ούτε στο ελάχιστο
Είμαστε μια λεζάντα σε κάποιο από τα άπειρα τηλεοπτικά κανάλια της Μ.Βρετανίας, και τίποτα παραπάνω
Και αυτό ήταν καλό για μένα, γιατί ξεκουράστηκα και χόρτασα με τις εικόνες μια πολύ όμορφης και καθαρής πόλης με πολλά ενδιαφέροντα πράγματα να κάνεις αν έχεις πολύ χρόνο και πολλά χρήματα
Εμείς επιλέξαμε με βάση τη διάθεση μας για βόλτες και περπάτημα και βρήκαμε καταπληκτικό το παζάρι στο Νότινγκ Χίλ (ναι εκεί που γυρίστηκε η ταινία με το νερόβραστο Χιού Γκράντ) καθώς επίσης και το πολυκατάστημα Χάροντς, τον παράδεισο του μικρού και του μεγάλου παιδιού
Μας άρεσε το κέντρο της πόλης με τα γνωστά αξιοθέατα και η βαρκάδα στον Τάμεση, ενώ τρεφόμασταν με σαβούρα το πρωί και με μούλτι-κούλτι κουζίνα τα βράδια, βιώνοντας τις αντιθέσεις που γεφυρώνει το εγγλέζικο τυπικό, επιβάλλοντας τη γνώση και την ικανότητα στο χειρισμό εθνοτικών πληθυσμιακών ομάδων, από αιώνες
Ναί έχουμε καλύτερο μετρό, καλύτερο αεροδρόμιο,περισσότερο ήλιο και στις καλές μας είμαστε πιό ανθρώπινοι σε καθημερινό επίπεδο
Ομως οι συγκρίσεις, όσο αναπόφευκτες και να είναι, τόσο άδικες θα γίνονται, εις βάρος μας, δεδομένων των διαφορετικών συνθηκών σε κάθε επίπεδο, κυρίως οικονομικών και πολιτικών, για να μην αναφερθώ στην ιστορία και τις γαιοπολιτικές ισορροπίες
Επισκεφτήκαμε μια αυτοκρατορία, και κοιτάξαμε από το μαρμάρινο μπαλκόνι της τη φτωχοελλαδίτσα μας, τι άλλο μπορεί κανείς να πεί για μια απόσταση που δε γεφυρώνεται
Μου δόθηκε η εντύπωση ότι οι άνθρωποι μπορούν να τιμολογήσουν τα πάντα χωρίς τύψεις, και ότι γενικά είναι πιό εφικτό να παλέψεις για μια καλύτερη ποιότητα ζωής, είτε σε θέμα δουλειάς, είτε σε θέμα καθημερινότητας, σε όσα πράγματα μπόρεσα να δώ. Φαγητό, ντύσιμο, περιβάλλον, οργάνωση
Μου δόθηκε επίσης η εντύπωση ότι ενώ είναι τυπικοί, δεν είναι επί της ουσίας ευγενείς όσο θέλουν να δείχνουν, στην ψυχή εννοώ
Το Λονδίνο είναι η βιτρίνα τους και το μάρκετινγκ αυτού του μητροπολιτικού μνημείου είναι κάτι το εκπληκτικό, δε βαριέσαι ποτέ
Απλά ίσως κουράζεσαι, εάν χρειαστεί να κοιτάξεις πίσω από την πολυτελή και καλοραμένη κουρτίνα που παρουσιάζουν. Κουράζεσαι από την άτεγκτη και φλεγματική τους άποψη για τη ζωή. Τα πάντα είναι εμπορεύσιμα, και ο άνθρωπος το ίδιο, αρκεί να υπάρχουν τα κατάλληλα ανταλλάγματα. Η φιλοσοφία της πόλης, είναι το μεγάλο παζάρι, η φιλοσοφία των ανθρώπων είναι "δε βλέπουμε όσα δε μας αφορούν", και αυτό απο μόνο του, όσο πρακτική και να κάνει τη ζωή, άλλο τόσο σκληρή και αμείλικτη την καταντά
Τέλοσπάντων, πολλά μπορεί κανείς να γράφει για τις εμπειρίες του στο εξωτερικό, το κυριότερο όμως είναι να γυρνά σπίτι του ευχαριστημένος και πιό ώριμος σαν άνθρωπος
Δεν ξέρω άν βοήθησε η ταλαιπωρία της επιστροφής να ωριμάσουμε, πάντως τα κατάφεραμε -όσο γινόταν- να ανταπεξέλθουμε σε δύσκολες καταστάσεις και το κυριότερο να διατηρήσουμε την ψυχραιμία και τη διαύγεια μας
Δεν υπόσχομαι ότι θα ξαναπάω στο Λονδίνο για τουρισμό, δε νομίζω ότι με τραβάει περισσότερο αυτό που έχει να προσφέρει, όμως εάν είχα μια επαγγελματική ευκαιρία, τότε χωρίς συζήτηση θα πήγαινα για μόνιμη εγκατάσταση. Πιστεύω ότι όποιος ασχολείται με business administration και εμπόριο ή χρηματοοικονομικά, οφείλει στον εαυτό του να μάθει από τους καλύτερους, δηλαδή τους Βρετανούς
Τις παλιές και ανθεκτικές-πονηρές καραβάνες της πιάτσας
Προς το παρόν χρειαζόμαστε ξεκούραση και ελπίδα ότι θα μπορέσουμε να ζήσουμε κι άλλες δυνατές και χρήσιμες εμπειρίες σαν κι αυτή

ΥΓ Τα βιβλία είναι φτηνότερα από Ελλάδα και βρίσκεις απίστευτα πράγματα, εάν είσαι εξοικειωμένος με τη γλώσσα. Εγώ αγόρασα δύο τόμους με πολεμικά καρτούν COMMANDO (οι παλιότεροι θα θυμούνται τα κόμιξ Εφοδος, Δράση, Μάχη κλπ) με συνολικό κόστος 30 λίρες, για 1200 σελίδες με χορταστικές ιστορίες που με πήγαν πολλά χρόνια πίσω

ΥΓ2 Οι τιμές πάντως στα περισσότερα πράγματα (κυρίως υπηρεσίες) είναι διπλάσιες από την Ελλάδα. Το θετικό είναι ότι κανείς δε χρησιμοποιεί μετρητά, παρά μόνο κάρτες. Το στύλ ντυσίματος πάσχει σοβαρά και η κακογουστιά είναι μεγάλη σε κάθε ηλικιακή ομάδα, πράγματα που διαπίστωσα κυκλοφορώντας στο δρόμο καθημερινά για πολλές ώρες. Ο Κωστέτσος θα πάθαινε εγκεφαλικό. Το πρόβλημα του Ελληνα είναι ότι το συγκεκριμένο στύλ που του λένε να αγοράσει,δεν το ζεί-δε μπορεί να το αφομοιώσει λόγω γενικότερων καταστάσεων- γι αυτό και φαίνεται πάνω του παράταιρο και επιδεικτικό.Ο Αγγλος απλά πίνει μπύρες και δεν ασχολείται

Πολιτικοί και διαχειριστές

Σήμερα είχα δουλειά στο παλιό κτίριο της υπηρεσίας που εργάζομαι.
Έτσι βρήκα την αφορμή να χαζέψω λιγάκι τριγύρω, να σουλατσάρω σε απλά Ελληνικά και να παρατηρήσω πράγματα που άλλοτε λόγω πρεμούρας παραμελούσα
Δε χρειάστηκε ιδιαίτερο αισθητήριο, για να συνειδητοποιήσω ότι η αλλαγή που έχει συντελεστεί, σε σχέση με μερικούς μήνες νωρίτερα, που είχα περπατήσει στη γειτονιά, ήταν το πόσα μαγαζιά είχαν κλείσει
Μιλάμε για κέντρο Αθήνας, για Κολωνάκι, για περιοχές με κύρος, και η κατάσταση ήταν απλά θλιβερή, σε συνδυασμό με το ελάχιστο πλήθος που τριγύριζε στις βιτρίνες και τα καφέ
Όταν έγραφα το "Στροφή Αριστερά", που υπάρχει σ' αυτό το blog ανηρτημένο εδώ και χρόνια, κάποιοι ανεγκέφαλοι έσπευσαν να με χαρακτηρίσουν, όπως τους βόλευε
Ίσως δεν ήταν ξεκάθαρο ότι αριστερά για μένα σημαίνει αξίες, γιατί προφανέστατα η δεξιά δεν τις παράγει, αλλά τις πουλά και κονομάει. Γιατί τις βλέπει ώς προϊόντα και όχι ώς ανάγκες μιας κοινωνίας
Σήμερα που ο μέσος Ελληνας, μαζί κι εγώ, έχουμε σφιχτεί με τα τερατουργήματα οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής που ξανα-επωμιζόμαστε, αναζητούμε διέξοδο και αχτίδες ελπίδες, στις φυλλάδες και τις ιστοσελίδες, που όλο χαρά βάζουν πηχαίους τίτλους με θέματα "ευρώπης" και Δ.Ν.Τ, κάτι σαν τους αγώνες της Εθνικής ποδοσφαίρου στο Γιούρο 2004, όπου η αγνή Ελλάς θα κοντραριζόταν με τους άρχοντες της γηραιάς ηπείρου, ελπίζοντας σε καλά αποτελέσματα
Το θαύμα επετεύχθη, διότι ο αρχιτέκτων ήτο...Γερμανός, και βάζω τα γέλια με τον παραλληλισμό που προκύπτει με το σήμερα και την κα Μέρκελ, η οποία βέβαια δεν είναι Ότο, αλλά με τη στάση της οδηγεί την Ευρωπαϊκή προοπτική στη φυσική της κατάληξη (το αδιέξοδο), μια ώρα αρχύτερα. Δηλαδή δημιουργεί τις εξελίξεις που θα αντιμετωπίσουμε τα επόμενα χρόνια
Ποιές εξελίξεις θα μου πείτε?
Εδώ δεν έχουμε πολιτικούς αλλά διαχειριστές, όπως διεφάνη εδώ και καιρό. Για τις εξελίξειε σε 5 χρόνια θα μιλήσουμε?
Διαχειριστές (και όχι πολιτικούς) μιας αποσπασματικής εικόνας για τα προβλήματα της Ελλάδας, ενός τμήματος του συνόλου που νοσεί.
Του τμήματος που τους πληρώνει και τους εκλέγει, του Δημοσίου με λίγα λόγια, ισορροπώντας ανάμεσα σε διαχρονικά- κλαδικά και εθνικά- ναρκοπέδια, με την ικανότητα τάυρου σε υαλοπωλείο
Και όταν η πράσινη διαχείριση της πολυκατοικίας μας τελειώσει, έρχεται η μπλέ και μετά ξανά τα ίδια με λίγο από κόκκινη μπογιά, για τη σκεπή μας, για να θυμίζει τα κεραμίδια που κάποτε έγιναν μπετά...
Ποιός πολιτικός μπορεί να δώσει λύσεις? Κανένας
Γιατί το ίδιο σύστημα που παράγει τους πολιτικούς αυτούς, έχει παράξει τα προβλήματα που οι ίδιοι καλούνται δήθεν να λύσουν. Γίνεται όμως ο κλέφτης να δώσει πίσω τα κλεμένα? Γίνεται ο άσχετος να μάθει ξαφνικά? Γίνεται ο ένας πρόθυμος να τα βάλει με τους 100 απρόθυμους? Γίνεται ο πατριώτης να  μάθει να ανέχεται τον εξεφτελισμό της πατρίδας του, με κάθε αφορμή?
Όχι δε γίνεται και ούτε και θα γίνει και ποτέ. Απλά αναπαράγουμε την ίδια κασέτα εδώ και τόσα χρόνια, αναζητώντας το σωτήρα που ώς δια μαγείας θα μας λύσει τα μάγια. Που κάθε φορά είναι διαφορετικά. Σήμερα είναι το χρέος, χτές ήταν η Αλεξανδράτου, πιο παλιά η Τουρκία
Πως γίνεται το 2010, χώρα μέλος της Ε.Ε, να δαπανά τόσα δίς για υποβρύχια, την ώρα που το μισό Αττικό νοσοκομείο είναι άδειο και δε λειτουργεί, ενώ οι γιατροί που τόσα χρόνια αποφοιτούσαν στα εξωτερικά (Βουλγαρίες, Ρουμανίες και Ιταλίες) ξαφνικά δεν υπάρχουν! Ούτε νοσηλευτές!
Δεν έχουν χρήματα να πληρώσουν, όσους όμως τους πληρώνουν οι ιδιώτες στα ιατρεία και στα δημόσια νοσοκομεία με φακελάκια!
Και ενώ ο Γερμανός νταβατζής χρησιμοποιεί τον Τούρκο για να μας εκβιάζει, ότι θα μας κατακτήσουν και θα αλώσουν την Ακρόπολη δηλαδή, και μας πουλάει τα δικά του προϊόντα (από Ζήμενς μέχρι Μερσεντές και από κατσαβίδι Bosch μέχρι φρεγάτες), εμείς τα εξυπνοπούλια των "δικαιωμάτων" του ανθρώπου και του εργαζόμενου, και της "σοσιαλιστικής" πολιτικής, δεν παίρνουμε χαμπάρι το "εδώ παπάς, εκεί παπας", που εμείς έχουμε εφεύρει στο κάτω-κάτω, αλλά τελειοποίησαν οι αληθινά έξυπνοι στην πλατούλα μας
Και δε βγαίνει κανένας Ελληνας να πεί, "στην Ευρώπη η Τουρκία αμέσως"", γιατί οι καρατζαφέρηδες, οι παπάδες και οι ένστολοι του Λιμενικού, θα κραυγάσουν "προδοσία", και μετά τυλιγμένοι στη γαλανόλευκη κουβέρτα τους, θα γυρίσουν πλευρό και θα αποκοιμηθούν με τη συνείδηση ήσυχη,ότι η Εθνική Μαλακίας, πέτυχε ξανά το στόχο της. Να πιτσιλίσει με Ελληνική παιδεία, κανέναν αλλοδαπό στον Άγιο Παντελεήμονα και στις γύρω περιοχές
Δε βγαίνει ένας πολιτικός να αποφασίσει (εδώ γελάμε), να χορηγήσει διαβατήρια στους μετανάστες, και να τους στείλει στο πίτς φυτίλι στις ξένες πολιτισμένες χώρες-των ευρωπαίων φίλων μας, να βρούν εκεί δουλειά!
Και είμαστε όλοι δυστυχισμένοι και εξαγριωμένοι, συρικνωνόμαστε όσο γίνεται στα έξοδα και τη ζωή μας, για να ανταπεξέλθουμε, χωρίς ελπίδα για καλύτερες μέρες, βομβαρδισμένοι από τις αλχημείες των διαχειριστών του ελλείματος μας. Ελλείματος ψυχής και οράματος κυρίως. Ελληνισμού δηλαδή.
Που πήγαν οι Ελληνες? Εκεί που βρίσκονταν πάντοτε ρε παιδιά
Στο εξωτερικό, μακριά από την πατρίδα που μισεί τον εαυτό της
Τουλάχιστον εκεί, τα αυτονόητα συνεχίζουν να υπάρχουν, έστω και δύσκολα, ακομα και τώρα
Που έπονται απολύσεις, ανεργία και ανέχεια, την ώρα που το δημόσιο έχει πραγματικά χρεωκοπήσει και η δραχμή φαντάζει ομορφότερη από ποτέ....